Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Τριήμερο στο Σπόρτιγκ, Σεπτ 1982- οι ελληνικές συμμετοχές: Metro Decay, Magic De Spell και FMQ



Γεμάτο το Σπόρτιγκ, λίγο πριν αρχίσει η συναυλία της τρίτης μέρας (Φωτο: Γ Τουρκοβασίλης, 19 Σεπτ 1983)

Το ιστορικό Τριήμερο, έγινε στις 17,18 και 19 Σεπτεμβρίου 1982, στο Σπόρτιγκ, όπου η ελληνική εταιρεία Independent Sound, μετακάλεσε τα τρία μεγάλα συγκροτήματα: Birthday Party, Fall και New Order.
Οι έλληνες διοργανωτές, το ονόμασαν ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΡΟΚ -η λέξη «ανεξάρτητο» έκοβε περισσότερα εισιτήρια. 


Στην πραγματικότητα ήταν φεστιβάλ post punk ξένων συγκροτημάτων, με σαπόρτ, τα τρία ελληνικά: Metro Decay, Magic De Spell και FMQ.
Και τα τρία ελληνικά, επισκιάσθηκαν, ελάχιστοι έλληνες ενδιαφέρθηκαν για τους έλληνες, σχεδόν όλοι, μιλούσαν μόνο για τους ξένους .
Και τα τρία συκοφαντήθηκαν, από κάποιους εγχώριους κουφιοκέφαλους δημοσιογράφους.
Και τα τρία αδικήθηκαν από τους διοργανωτές- κανένα δεν πληρώθηκε, αν και η «ανεξάρτητη» Indepentent με αυτό το «φεστιβάλ», έβγαλε πολύ χρήμα (το συνηθίζουν οι "ανεξάρτητες", να μην πληρώνουν αν και τα κονομούνε).
Παρόλα αυτά, και τα τρία, τελικά ωφελήθηκαν, αφού η λάμψη εκείνου του Τριήμερου, τα φώτισε έστω και αντανακλαστικά, και ο απόηχος από το ιστορικό φεστιβάλ, θα τα ακολουθεί, πάντα.

Δείτε τις φωτογραφίες από τις ελληνικές συμμετοχές, που δημοσιεύονται για πρώτη φορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο μπλογκ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ...

Ημέρα 1η: Metro Decay σαπόρτ στους Birthday Party
(Φωτογραφία από την εμφάνισή των Metro Decay, την πρώτη μέρα στο Σπόρτιγκ- Τουρκοβασίλης 17 Σεπτ 1982)

Οι Metro Decay, άμα τη εμφανίσει δέχτηκαν γιουχαΐσματα «Τι δουλειά έχετε εσείς ρε; Φύγετε να δούμε τον Cave!».
Αυτή η συμπεριφορά, ήταν απαράδεκτη, απέναντι σε νέα παιδιά (18 ετών, και ο Αντώνης μόλις 15!) που έκαναν τα πρώτα τους βήματα.


Αυτά τα γιουχαίσματα που κάποιοι τα συμπλήρωναν με ροχάλες,  καταδεικνύουν, το πόσο μυαλοφυγόδικοι, ήταν τότε μερικοί, και πόσο παραληρούσαν στο ξένο, αρνούμενοι κάθε ελληνικό.
Τα τραγούδια που είπαν οι Metro Decay, ήταν όλα στα ελληνικά, και αυτό τους εξόργιζε. Ο δημοσιογράφος Φίλιππος  Χρυσόπουλος, που έγραψε τότε στο Ποπ και Ροκ, ύμνους για τους Birthday Party, για τους  Metro Decay, έγραψε δυο λόγια, με απαξίωση «Βαρετοί... δεν μπορεί να υπάρξει ροκ, με ελληνικό στίχο».
Ένα άλλο άρθρο, του Κώστα Λυμπερόπουλου, που είχε δημοσιευτέι στον ΗΧΟ, τους χαρακτήριζε εντελώς αδιάφορους «δεν είναι ικανοί ούτε τέμπο ν αλλάξουν στα κομμάτια τους».

Ημέρα 2η: Magic De Spell σαπόρτ στους Fall
(Φωτογραφία από την εμφάνισή των MDS, την δεύτερη μέρα στο Σπόρτιγκ- Τουρκοβασίλης 18 Σεπτ 1982)

Οι Magic De Spell, γνωρίζοντας τα γεγονότα της προηγούμενης μέρα (το πώς δηλαδή κάποιοι υποδέχτηκαν τους Metro Decay), είχαν τον φόβο μην πάθουν τα ίδια.
Γι αυτό και κατέστρωσαν σχέδιο, το πώς θα αντιμετώπιζαν τους θερμοκέφαλους.
Προς τιμή τους, το σχέδιο προέβλεπε παραμονή στη σκηνή, με κάθε τρόπο.Ακόμα και αν τους έρριχαν μπουκάλια και ροχάλες- αυτοί δεν θα έφευγαν!
Περιέργως, οι θερμοκέφαλοι, εδώ, δεν αντέδρασαν, ίσως γιατί ο τραγουδιστής (Ηλίας Ασλάνογλου), είχε πολύ σκοτεινό ύφος.
Έπαιξαν αρκετά από τα κομμάτια, που ετοίμαζαν για τον πρώτο μεγάλο δίσκο τους (Body in a Snare). Ο «ειδικός» δημοσιογράφος Φίλιππος Χρυσόπουλος, τους βρήκε κι αυτούς «βαρετούς».


Ημέρα 3η : FMQ σαπόρτ στους New Order
(Φωτογραφία από την εμφάνισή των FMQ, την τρίτη μέρα στο Σπόρτιγκ- Τουρκοβασίλης 19 Σεπτ 1982)

Οι FMQ, έπαιξαν τραγούδια από τον πρώτο τους δίσκο. Ήταν πολύ καλοί, H εμφάνισή τους, ήταν η καλύτερη από τις ελληνικές συμμετοχές.
Όμως, έπεσαν στην πένα κακών δημοσιογράφων.
Ιδιάιτερα ο Αργύρης Ζήλος, στον ΗΧΟ, τους έθαψε κυριολεκτικά.
Τους βρήκε άχρωμους, αδιάφορους και υποτονικούς. Έγραψε πως τόσο θα βαριόσουνα με αυτούς, ώστε θα προτιμούσες να φύγεις.
O απρόσεκτος Νίκος Κοντογούρης, τους φωτογράφισε με μία συκοφαντία που άκουσε να λέγεται από κάποιους ανεγκέφαλους, την ώρα της συναυλίας. Δυο χρόνια μετά, έκανε τούμπα, και τους αποθέωνε. Συμβαίνουν αυτά, και ιδιαίτερα συνέβαιναν τότε, στην μαγική δεκαετία του 80. 




3 σχόλια:

  1. Ήθελα τόσο να πάω στο 3ήμερο αλλά δεν μπόρεσα,άλλωστε 16 χρονών μαθητούδι ήμουν,αρκετά απογορευτικό για ενα επαρχιοτόπουλο να κατέβει Αθήνα για live !Aυτό πάντος με την αντιμετώπιση των Ελληνικών support και τώρα συμβαίνει,αν και σε πιο ήπια και θετική αντιμετώπιση !Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω είναι πως αποθεώνουν το κάθε καινούργιο γκρουπ του εξωτερικου(άντε να έχουν μόλις βγάλει ένα αλμπουμ)και απαξιούν για ''βετεράνους'' της τοπικής σκηνής !Συγνώμη αν ξεφυγα από το θέμα του άρθρου,αλλά πήρα ''τροφή'' από το θέμα που καυτηριάζει ο γράφων και που πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ,είτε μουσικοί είτε οπαδοί το ξέρουμε αρκετά καλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο ζηλος και καποια ακομα δημοσιογραφικα αστερια της εποχης πιστευω να καταπιαν (ηθελα να πω να βαλαν στον κωλο τους αλλα δεν μου το επιτρεπει η παιδεια μου)αμασητες τις παναθλιες κριτικες τους καποια στιγμη...ο χρονος και η αληθεια εκδικουνται και δεν κρυβονται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μεγάλο κρίμα όντως. Πιστεύω η ζήλια και η άγνοια. Και των "φαν" και των "δημοσιογράφων". Μεγάλο λοιπόν σεβασμό στους Metro Decay και τα άλλα παιδιά.
    Όσων αφορά το στίχο μάλιστα, είναι απορίας άξιο πως μερικά αγγλόφωνα συγκρατήματα επιβιώνουν με τόσο πεζό στίχο. Δηλαδή να πουλάς εκατοντάδες αντίτυπα ανά τον κόσμο και να είναι ο στίχος σου, π.χ. στο Nick the Stripper

    Nick The Stripper
    a-hideous to the eye
    a-hideous to the eye
    well he's a fat little insect
    a fat little insect
    a fat little insect
    a fat little insect
    and ooooooooh! here we go again

    Γούστα είναι αυτά βέβαια. Αλλά εγώ δεν βρίσκω τίποτα βαθυστόχαστο. Το αντίθετο μάλιστα. Η αγγλόφωνη σκηνή μοιάζει στα βάθυ της...πολύ επιφανειακή. Άποψή μου. Δεν ισχύει για όλα τα σχήματα και όλα τα κομμάτια φυσικά.

    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αξιόλογα συγκροτήματα μπορούν να εμφανιστούν από παντού, ανεξαρτήτου γλώσσας, σύνθεσης ή προβολής. Και το κοινό του '80 άργησε πολύ να καταλάβει, το πόσο αδίκησε τον εαυτό του (και κυρίως τις μπάντες της εποχής) με τις προκαταλήψεις του περί ροκ.

    Νταλούκα, συνέχισε την πάρα πολύ καλή δουλειά. Να είσαι γερός και δυνατός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή