Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Η Μούντζα, του Δημήτρη Μεγαλίδη (1949)

Η Μούντζα, του Δημήτρη Μεγαλίδη (1949), είναι το έργο (ξυλογραφία) που εκφράζει καλύτερα την εποχή του χάους. Μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, η Ελλάδα μπαίνει σε έναν εμφύλιο πόλεμο που θα την καταστρέψει. Κομμουνιστές και Δεξιοί αλληλοεξοντώνονται. Και οι δύο πλευρές διαπράττουν πρωτοφανείς θηριωδίες ενώ δικαιολογούν το αίμα σαν απαραίτητο για την σωτηρία της πατρίδας. 


Ο εθνικός αυτός διχασμός δεν είναι εύκολο να κλείσει με τα χρόνια. Ακόμα και σήμερα μας τυραννά η κατάρα του εμφύλιου πόλεμου αφού τα περισσότερα ελληνικά σπίτια έχουν θρηνήσει θύματα. Εκείνα τα χαοτικά χρόνια καταδίκασαν την πατρίδα στην καθυστέρηση. Είναι αναθεματισμένα χρόνια που προκάλεσαν μικροί εγκέφαλοι και από τις δύο πλευρές. Είναι τα μουντζωμένα χρόνια κατά την εκπληκτική αυτή ξυλογραφία του Μεγαλίδη. Στην ολέθρια εθνική διαμάχη παρασύρθηκε και η νεολαία που διαχωρίζεται με ιδεολογικό μίσος από τα χρόνια της κατοχής. Όταν, μετά την απελευθέρωση μικρές παρέες θέλουν επιτέλους να ζήσουν πέρα από την ματωμένη σχιζοφρένεια, κατηγορούνται από τους «μυαλωμένους» σαν ανεύθυνη νεολαία. Σε όλους αυτούς που προκάλεσαν την μισοφαγωμένη ψωροκώσταινα, στις ηγεσίες της τότε αριστεράς και τότε δεξιάς, εξαιρετικά αφιερωμένη η μούντζα από τον Μεγαλίδη. Το έργο βρισκόταν στην συλλογή της αξέχαστης αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης, Ολυμπίας Παπαδούκα. Φωτογραφήθηκε από τον Μανώλη Νταλούκα, τον Φεβρουάριο του 2004.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου